- yarğan
- is. Müvəqqəti su axınlarının əmələ gətirdiyi dikyamaclı çuxur.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
yarğan
Look at other dictionaries:
o:dam — (Kürdəmir) suyun açdığı yarğan ◊ O:dam açmağ – yarğan açmaq. – Su o:dam açar, ordan da axar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xıram — I (Qazax) qumlu yer II (Hamamlı, Qazax) yarğan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xırnava — (Cəbrayıl, Qarakilsə, Meğri) yarğan. – Xırnavalardan qucax dolusu su şırılder, töküler Mırğı çayına (Meğri) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qaznax — (Xanlar, Qazax) yarğan. – Qaznax dağlarda çox olor (Qazax); – Mən gələndə sizin mallar qaznağın yanında otduyurdu (Xanlar) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qolpun — (Gədəbəy, Qazax, Şəmkir) güclü sel nəticəsində yaranmış yarğan, dərə. – Sel ki gəler, o yeri o:r, o yerə qolpun de:rix’ biz (Qazax); – Elə ki gördük göydən yağış gəler, özü də qırrama, özümüzü verrix’ qolpuna (Gədəbəy); – Qoyma, heyvannar qolpuna … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
omrığ — (Əli Bayramlı, Salyan) yarğan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
salab — (Şamaxı) selin açdığı dərə, yarğan. – Salabdan su axırmış … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sellaf — (Gədəbəy, Tovuz) selin açdığı dərə, yarğan. – Sellafdan uzaxda otarın bılığı (Gədəbəy) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
selyan — I (Ağdərə) selin əmələ gətirdiyi dərə, yarğan. – Sel gəliv ovur əmələ:lir selyan II (Qazax) xırda muncuq III (Bolnisi, Şəmkir) dərz, küləş, ot və s. daşımaq üçün iri araba … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yarnax — (Gədəbəy) yarğan. – Dünən Zeynalın camışı yarnaxdan tüşüf murdar oldu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
